aktualności

Co mówią eksperci?

Wyniki badań terenowych z cyklu „Las w życiu i kulturze mieszkańców Rzeszowszczyzny” zostały ocenione przez recenzentów.

W tym artykule można przeczytać fragmenty recenzji. Prezentujemy je z dużą przyjemnością, ponieważ są to pozytywne słowa o pracy, która dotychczas została wykonana.

***

Głównym tematycznym centrum badań jest las widziany w całej swojej złożoności […]. To wszystko sprawia, że sam przedmiot eksploracji okazał się bardzo trafny. Materiały z grupy semantycznej „las” są znakomite, to bezcenne wprost dane językowe i kulturowe: współczesne i historyczne widzenie lasu. To odpowiedź, jak las jest widziany przez język w powyższych dwóch aspektach. W pełni przyjmuję jako recenzent te materiały i stwierdzam ich wielką wagę naukową. Materiały te zostały zebrane przy pomocy bardzo dobrze ułożonego kwestionariusza oraz wywiadów sterowanych. Obie metody były świetnie dobrane, rozmowy i odpowiedzi były nagrywane i kolejno przepisywane. Przyniosły doprawdy doskonały plon naukowy.
Prof. dr hab. Kazimierz Ożóg, Uniwersytet Rzeszowski

Zastosowanie i rygorystyczne przestrzeganie jednolitych zasad transkrypcji pieśni zarówno w warstwie słownej, jak i melodycznej zasługuje na słowa uznania. Odwołanie się do sprawdzonych gdzie indziej doświadczeń uznanych praktyków i teoretyków, którzy opracowali specjalne zasady transkrypcji, ma fundamentalne znaczenie przy podejmowaniu prób ich systematyki. Tak opisany materiał z powodzeniem może być wykorzystywany zarówno do badań naukowych – nawet bardzo specjalistycznych (folklorystycznych, etnograficznych, etnomuzykologicznych, językoznawczych itd.) ale także w pracy kulturalno-oświatowej miejscowych instytucji i stowarzyszeń oraz w działalności dydaktycznej.
Prof. dr hab. Jan Adamowski, Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie

Cechą wyróżniającą w omawianym zbiorze jest szeroki wachlarz gatunków pieśniowych, w których pojawia się odwołanie do krajobrazu leśnego, są to pieśni liryczne […], zalotne, żartobliwe, balladowe, czasem miejskiego autoramentu […], weselne, w tym nawet obrzędowe […], przyśpiewki do tańca […], wersje wokalne razem z instrumentalną realizacją […], przyśpiewy  doroczne […], „wędrówki”, i w szczególności u Lasowiaków – pieśni partyzanckie […]. Transkrypcje nutowe […] utrwalają nie tylko główny przebieg metrorytmiczny i melodyczny, ale i uwzględniają zdobnictwo, płynne przejścia (glissanda), przednutki, ponutki, przedłużenia i skrócenia wartości rytmicznych, miejsca oddechów itp. […] W całości oceniam udostępnioną mi dokumentację jako cenny przyczynek do badań nad folklorem słownym i pieśniowym w Polsce, w szczególności Podkarpacia i regionu lasowiackiego. Oddaje ona stan aktualny „kultury pamięci” folkloru, sięga jednak do roczników z lat jeszcze trzydziestych, przynosząc repertuar ludowy „z pierwszej ręki” oraz daje wyobrażenie o zmianie dziedzictwa muzycznego u pokoleń młodszych. Jest wreszcie świadectwem wrażliwości na walory przyrodnicze przechowane też w „słowie śpiewanym”.
Prof. dr hab. Piotr Dahlig, Uniwersytet Warszawski

Projekt „Las w życiu i kulturze mieszkańców Rzeszowszczyzny” dofinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.

Fot. Wojciech Dulski