Wiatrak paltrak z Rudy koło Kolbuszowej z 1934 r.

Młyny wietrzne nie służyły do wytwarzania prądu, ale do mielenia zboża na mąkę i kaszę. Te z kolei były potrzebne do wypieku chleba, robienia zakwasu na barszcz biały i przygotowywania innych potraw. Mąka i kasza były istotą jadłospisu każdego mieszkańca wsi – ich produkcja miała więc ogromne znaczenie. Ten mały wiatrak z Rudy z 1934 r. mielił zboże na potrzeby jednego gospodarstwa.

Paltrak to typ wiatraka, który… naprawdę mocno stał na ziemi. Aby złapać wiatr w śmigła, trzeba było całą budowlę obrócić na drewnianych lub metalowych szynach. Do tego potrzeba było konia albo kilkorga ludzi oraz kołowrotu – by za pomocą drągów przymocowanych do ścian obrócić całą konstrukcję.