Leszek Kuchniak - wystawa malarstwa i rzeźby

W przestrzeni XVIII-wiecznego spichlerza obrazy i rzeźby Leszka Kuchniaka opowiadały frapujące historie. W skansenie można było zanurzyć się w ich barwnych niezwykłościach od maja do września.

Leszek Kuchniak to zasiedziały rzeszowianin urodzony w Żarach koło Żagania. Ukończył Liceum Sztuk Plastycznych w Jarosławiu. Jest też absolwentem krakowskiej ASP: rzeźby w pracowni prof. Bandury i Studium Scenografii u prof. Majewskiego.

Uprawia rzeźbę (także plenerową), malarstwo i rysunek (również satyryczny). Tworzył scenografie dla teatrów w Rzeszowie i Tarnowie. W jego dorobku znajdują się także okładki książek, tomików wierszy i plakatów promujących Rzeszów. Dotychczas wziął udział w ok. 120 wystawach zbiorowych i ponad 100 indywidualnych w kraju i za granicą (m.in. w Limburgu w Holandii w 1990 r., Boca Raton i New Yersey w USA w 1995 r., w Brukseli w 2009 r.) oraz w wielu międzynarodowych plenerach malarskich i rzeźbiarskich.

Jest laureatem licznych prestiżowych nagród i wyróżnień, m.in.: Człowiek Roku 1995 wg American Biographical Institute Inc., orderu „Zasłużony dla Kultury Polskiej” Ministra Kultury i Sztuki, Nagrody Prezydenta Miasta Rzeszowa w 2010 r., a także Medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis w 2015 r.

Prace artysty znajdują się w licznych kolekcjach w kraju i za granicą, a także w galeriach i domach sztuki. Można je także zobaczyć w plenerach miejscowości Polski południowo-wschodniej. Na twórczość Leszka Kuchniaka wpływali w poszczególnych etapach życia różni artyści – od Beksińskiego przez mistrzów renesansu jak Sandro Boticelli i Rafael Santi po Maśluszczaka, Dudę-Gracza i Starowieyskiego. Najważniejszą inspiracją pozostaje jednak Marc Chagall.

„Jestem malarzem życia” – mawia artysta i to jest najkrótsza recenzja tematyki jego dzieł. Tutaj sacrum przenika się z profanum, świątki współistnieją z cyrkowcami, wiejskie kapliczki z wedutami, święci z postaciami mitologicznymi, Madonny z uwodzicielskimi kobietami. Niezależnie od dyscypliny sztuki Kuchniak odsłania przed nami świat swej przebogatej wyobraźni, a z jego dziełami podróżujemy po swoistym teatrze życia. Całe spektrum tematyki dzieł artysty spaja zuchwały kolor. Artysta wychodzi naprzeciw oczekiwaniom odbiorców, używając języka plastycznego zrozumiałego dla szerokiej publiczności.

Jego rzeczywistością jest autentyzm – żeglowanie na falach wyobraźni, nasłuchiwanie głosu ziemi i głosu krwi, instynktów i podszeptów intuicji. Opowiada o radościach oraz dramatach ogólnoludzkich ale również zapisuje chwile własnego szczęścia, podobnie jak zwierza się z osobistych konfliktów wewnętrznych, dzieli refleksją nad własną egzystencją i tożsamością.

Wystawa prac artysty była czynna do 11 września.