imprezy
DEKLARACJA DOSTĘPNOŚCI
MUZEUM KULTURY LUDOWEJ W KOLBUSZOWEJ
zobowiązuje się zapewnić dostępność swojej strony internetowej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 kwietnia 2019 r. o zapewnieniu dostępności cyfrowej stron internetowych i aplikacji mobilnych podmiotów publicznych. Oświadczenie w sprawie dostępności ma zastosowanie do strony internetowej http://www.muzeumkolbuszowa.pl.
DATY PUBLIKACJI I AKTUALIZACJI
Data publikacji strony internetowej: 2012-11-19
Data ostatniej istotnej aktualizacji: 2012-11-19
STATUS POD WZGLĘDEM ZGODNOŚCI Z USTAWĄ
Strona internetowa jest niezgodna z ustawą z dnia 4 kwietnia 2019 r. o dostępności cyfrowej stron internetowych i aplikacji mobilnych podmiotów publicznych.
Od 2023 r. trwają prace nad nową stroną internetową Muzeum, która zostanie udostępniona w 2024 r. Strona będzie zgodna z ustawą z dnia 4 kwietnia 2019 r. o dostępności cyfrowej stron internetowych i aplikacji mobilnych podmiotów publicznych.
DATY SPORZĄDZENIA DEKLARACJI I METODA OCENY DOSTĘPNOŚCI CYFROWEJ
Deklarację sporządzono dnia: 2020-09-10
Deklaracja została ostatnio poddana przeglądowi i aktualizacji dnia: 2024-03-27
Deklarację sporządzono na podstawie samooceny.
INFORMACJE ZWROTNE I KONTAKTOWE
W przypadku problemów z dostępnością strony internetowej prosimy o kontakt. Osobą kontaktową jest Katarzyna Dypa,
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.
. Kontaktować można się także dzwoniąc na numer telefonu 17 227 12 296. Tą samą drogą można składać żądania zapewnienia dostępności.
Każdy ma prawo do wystąpienia z żądaniem zapewnienia dostępności cyfrowej strony internetowej lub jakiegoś ich elementu. Można także zażądać udostępnienia informacji za pomocą alternatywnego sposobu dostępu, na przykład przez odczytanie niedostępnego cyfrowo dokumentu, opisanie zawartości filmu bez audiodeskrypcji itp. Żądanie powinno zawierać dane osoby zgłaszającej żądanie, wskazanie, o którą stronę internetową lub aplikację mobilną chodzi oraz sposób kontaktu. Jeżeli osoba żądająca zgłasza potrzebę otrzymania informacji za pomocą alternatywnego sposobu dostępu, powinna także określić dogodny dla niej sposób przedstawienia tej informacji. Podmiot publiczny powinien zrealizować żądanie niezwłocznie, nie później niż w ciągu 14 dni od dnia wystąpienia z żądaniem. Jeżeli dotrzymanie tego terminu nie jest możliwe, podmiot publiczny niezwłocznie informuje wnoszącego żądanie, kiedy realizacja żądania będzie możliwa, przy czym termin ten nie może być dłuższy niż 2 miesiące od dnia wystąpienia z żądaniem. Jeżeli zapewnienie dostępności cyfrowej nie jest możliwe, podmiot publiczny może zaproponować alternatywny sposób dostępu do informacji. W przypadku, gdy podmiot publiczny odmówi realizacji żądania zapewnienia dostępności lub alternatywnego sposobu dostępu do informacji, wnoszący żądanie może złożyć skargę. Po wyczerpaniu wskazanej wyżej procedury można także złożyć wniosek do Rzecznika Praw Obywatelskich.
DOSTĘPNOŚĆ ARCHITEKTONICZNA
KASY BILETOWE
Kasy biletowe znajdują się w budynku domu z Sędziszowa Małopolskiego zwanego dalej Recepcją, ul. Wolska 36.
Do budynku recepcji prowadzi wejście z niewielkimi schodami oraz podjazdem dla osób poruszających się na wózkach; nawierzchnia przy budynku jest żwirowa utwardzona i może stanowić trudność dla osób z niepełnosprawnością ruchową. Drzwi są dwuskrzydłowe: w sezonie letnim otwarte na oścież, natomiast w sezonie zimowym niezbędna jest pomoc pracownika Muzeum do otwarcia drugiego skrzydła. Wejście do budynku ma próg o wysokości 5 cm. Wewnątrz znajduje się sień z kontrastowymi kolorami ścian i podłogi, a wejście do kasy biletowej oraz kawiarni jest bezprogowe. Do pomieszczenia kasowego prowadzą drzwi, które w okresie zimowym wymagają pomocy innej osoby przy otwarciu drugiego skrzydła. Wewnątrz budynku zawieszone są tabliczki nawigacyjne zawierające tekst oraz ilustrację informacyjną o przeznaczeniu danego pomieszczenia.
Przed wejściem zawieszona jest tablica informacyjna. Wewnątrz znajduje się plan budynku. Lady kasowe znajdują się na wysokości 84 i 87 cm. Istnieje możliwość wejścia do budynku z psem asystentem.
Przy stanowiskach kasowych brak pętli indukcyjnej. Nie ma tłumacza języka migowego online. Jest możliwość obsługi klientów z wykorzystaniem poczty elektronicznej (
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.
), SMS i MMS (tel. 669 001 223, 601 425 796).
Toalety znajdują się z drugiej strony budynku, prowadzi do nich osobne wejście z zewnątrz. Jest podjazd dla wózków. Jedna toaleta przystosowana jest dla osób niepełnosprawnych.
W budynku znajduje się kawiarnia. Do wnętrza kawiarni prowadzą drzwi jednoskrzydłowe, lekko otwierane; lada na wysokości 88 cm, brak pętli indukcyjnej.
EWAKUACJA
Ewakuacja osób ze szczególnymi potrzebami będzie się odbywała przy wsparciu innych pracowników Muzeum.
PARKING
Liczy 39 miejsc postojowych dla samochodów osobowych, w tym 3 dla osób niepełnosprawnych oraz 9 dla autokarów. Z parkingu przechodzi się do sektora wejściowego przez bramkę (o szerokości 115 cm) na mostku na rzece Nil, a następnie dróżką żwirową utwardzoną (o szerokości 150 cm). Dróżka może stanowić trudność dla osób z niepełnosprawnością ruchową. Do kasy biletowej jest ok. 100 m.
ZWIEDZANIE
Przed zwiedzaniem należy zapoznać się z zasadami przebywania na terenie skansenu. Obowiązują zasady zapisane w Regulaminie zwiedzania w tekście łatwym PDF.
Każdy ze zwiedzających podczas zakupu biletu otrzymuje plan skansenu. Mapa nie jest dostosowana do potrzeb osób z niepełnosprawnością wzrokową. Nie ma możliwości wypożyczenia lup powiększających.
Dla osób z niepełnosprawnością wzorku dostępne są:
- makieta tyflograficzna zagrody Szylarów z Markowej (zlokalizowana jest przy kasie biletowej)
- przewodnik w języku Braill’a z kilkoma ilustracjami tyflograficznymi obiektów (wypożyczenie jest bezpłatne).
Dla wszystkich zwiedzających dostępny jest bezpłatnie audioprzewodnik z zestawem głośnomówiącym w języku polskim lub angielskim. Nagrania z audioprzewodnika można także bezpłatnie pobrać ze strony internetowej Muzeum i odsłuchiwać ze swojego urządzenia mobilnego.
Część przewodników jest przeszkolona z obsługi oraz pracy z osobami niepełnosprawnymi; w Muzeum nie ma tłumacza języka migowego.
Dla grup osób niepełnosprawnych dostępne są wybrane tematy z oferty edukacyjnej; każdorazowo istnieje możliwość dostosowania danego tematu do potrzeb grupy niepełnosprawnej.
Osobom niepełnosprawnym i opiekunom przysługują bilety ulgowe; posiadaczom Karty Dużej Rodziny przysługuje 50% zniżki na bilety.
Możliwe jest zwiedzanie ekspozycji muzealnych z psem przewodnikiem. Osoba wraz z psem asystującym ma prawo wstępu na wszystkie ekspozycje pod warunkiem okazania certyfikatu potwierdzającego status psa asystującego, aktualnego dokumentu potwierdzającego szczepienia weterynaryjne. Pies musi być wyposażony w uprząż. Za zachowanie pas i szkody przez niego wyrządzone odpowiada jego właściciel.
Nie ma możliwości wypożyczenia wózka inwalidzkiego.
Sektor wejściowy to obszar, w którym znajdują się budynek kasowy ze sklepikiem i kawiarnią, zadaszona wiata rekreacyjna z rusztem, scena oraz kilka zadaszonych miejsc rekreacyjnych.
Wiata ma próg o wysokości 6 cm.
Scena nie jest dostosowana dla osób z niepełnosprawnością ruchową, na scenę prowadzą schody.
Prosimy o zgłaszanie informacji o planowanym przyjeździe osób ze specjalnymi potrzebami, dzwoniąc pod numer 669 001 223 lub pisząc na adres
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.
. Dołożymy wszelkich starań, aby zwiedzanie skansenu odbyło się dla Państwa komfortowo i bezpiecznie.
SKANSEN
Położony jest przy ul. Wolskiej 36 w Kolbuszowej. Zajmuje teren ok. 30 ha. Działka otoczona jest ogrodzeniem w większej części drewnianym. Ze względu na plenerowy charakter oraz specyfikę zabytkowej architektury park etnograficzny jest trudno dostępny dla osób z niepełnosprawnością ruchową. Na obszarze ok. 30 ha zlokalizowanych jest ok. 100 obiektów drewnianej architektury, odtwarzane są także dawne nawierzchnie dróg oraz mostki nad ciekami wodnymi. To powoduje, że zwiedzanie skansenu jest utrudnione.
Przez park etnograficzny prowadzi szeroka droga żwirowo-ziemna utwardzona (ok. 1 km);
Obiekty udostępnione do zwiedzania:
- większość obiektów ma ciemne, nieoświetlone sztucznym światłem pomieszczenia,
- w chałupach znajdują się wysokie progi,
- do młyna, wiatraków i garncarni prowadzą schody (często strome),
- w chałupie z Wrzaw, w której prezentowana jest ekspozycja zabawek, jest oświetlenie, które uruchamia się na czujnik ruchu;
- 8 obiektów wyposażonych jest w rozkładane podjazdy dla osób poruszających się na wózkach, są to: chałupa z Jeziórka, chałupa z Cierpisza, chałupa z Wrzaw, chałupa z Żołyni Dolnej, szkoła z Trzebosi, remiza ze Słociny, chałupa Kielarów z Markowej, chałupa z Budziwoja; trzy z nich dostępne są bez przewodnika, jednakże rozłożenie podjazdów wymaga pomocy opiekuna osoby niepełnosprawnej oraz pracownika Muzeum;
- obiekty w chałupie z Huty Przedborskiej oraz prezentowane w plenerze można dotykać.
Szkoła z Trzebosi to obiekt edukacyjny, w którym zlokalizowana jest ekspozycja starej klasy oraz dwie sale warsztatowe. Do wnętrza prowadzą drzwi dwuskrzydłowe, oraz progi stanowiące trudność dla osób z niepełnosprawnością ruchową. Podczas zwiedzania z przewodnikiem dostępne są rozkładane rampy ułatwiające wjazd do wnętrza osobom na wózkach. We wnętrzu dostępne są toalety. Nie ma toalety dla niepełnosprawnych. Taka toaleta znajduje się w podwórzu szkolnym w osobnym budynku z Wólki Sokołowskiej. Plan budynku.
Kościół z Rzochowa to obiekt, w którym odbywają się msze św., koncerty i inne wydarzenia kulturalne; otoczony jest ogrodzeniem, które ma dwa wejścia – główne prowadzi schodami, natomiast boczne ma równe podejście. Do wnętrza kościoła prowadzą niewielkie schody oraz stały podjazd dla osób z niepełnosprawnością ruchową. Otoczenie wokół kościoła jest żwirowe utwardzone i może stanowić trudność osobom z niepełnosprawnością ruchową.
Dwór z Brzezin to obiekt, w którym organizowane są wydarzenia kulturalne; do wejścia głównego do budynku prowadzą schody, stały podjazd dla osób z niepełnosprawnością ruchową znajduje się przy bocznych drzwiach, które są szerokie jednoskrzydłowe, wejście ma próg, natomiast we wnętrzu przejścia do pomieszczeń są bezprogowe; w budynku są toalety, jedna z nich dostosowana jest do potrzeb osób niepełnosprawnych. Plan budynku.
Spichlerz z Bidzin to obiekt wystawienniczy, nie jest dostosowany do osób
z niepełnosprawnością ruchową, do wnętrza prowadzą schody; podpisy na wystawach czasowych są zapisane czcionką bezszeryfową, kontrastowe, nie zawsze są zawieszone na wysokości dostosowanej do potrzeb osób na wózkach. Plan budynku. Możliwy jest dostęp alternatywny.
Drugie toalety znajdują się w podwórzu szkoły z Trzebosi, w budynku z Wólki Sokołowskiej; jedna z nich przystosowana jest dla osób niepełnosprawnych, a także wyposażona w udogodnienia dla matek z małymi dziećmi (przewijak, krzesełko do zapięcia malucha).
Deklarację dostępności zaktualizowano 2024-03-27
Raport o stanie dostępności za 2020 r.
Przewodnik w brajlu
Przewodnik to wyjątkowy towarzysz spacerów po naszym skansenie dla osób niewidomych i słabowidzących. Znajdziemy w nim krótki wstęp na temat Lasowiaków i Rzeszowiaków – dwóch grup, którym poświęcona jest ekspozycja Parku Etnograficznego oraz opisy poszczególnych obiektów. W każdym z nich znajdziemy podstawowe informacje i ciekawostki.
Testy przewodnika zapisane są w brajlu oraz w powiększonej czcionce. Ponadto publikacja zawiera 6 wypukłych ilustracji zabytków znajdujących się w skansenie.
Przewodnik można wypożyczyć bezpłatnie w recepcji Parku Etnograficznego.
Wydawca: Fundacja Szansa dla Niewidomych
Kolędowanie na Rzeszowszczyźnie - Karty transkrypcyjne (2)
MKL AE 780,31
MKL AE 780,31
MKL AE 780,1
MKL AE 780,3
MKL AE 780,14
MKL AE 780,21
MKL AE 780,39
Kolędowanie na Rzeszowszczyźnie - Karty transkrypcyjne
MKL AE 780,31
MKL AE 780,31
MKL AE 780,1
MKL AE 780,3
MKL AE 780,14
MKL AE 780,21
MKL AE 780,39
Kolędowanie na Rzeszowszczyźnie - Transkrypcje scenariuszy
MKL-AE 782/3
Transkrypcja kolędy w wykonaniu grupy kolędniczej w Kochanach – transkrybował Janusz Radwański
Hetman: Wobec kolędy wszystkim winszujemy wielką nowinę państwu powiemy [niezr] by długo nie bawić a raczej łaskawie nom uszu nastawić. Króla Heroda jestem hetmanem, tron mu wystawię wspaniały, bo jest królem i naszym panem. Jemu służy świat cały. Jak było przed wiekami, niech i teroz będzie. Podajcie krzesło na którym król Herod usiędzie! Ma on pare słów do powiedzenia, dowiemy się o jego władzy panowania.
Herod: Oto ja! Król Heród świata całego. Mam tron, berło i korone ze słota szczerego. Zasiadam na tronie dlatego, aby lud bał sie głosu mego. A kto sie mej woli sprzeciwiać będzie, będe siał śmierć i zniszczenie wszędzie. Na mój rozkaz, na moje zawołanie, niech tu przede mną feldmarszałek stanie.
Hetman: A stoje przed tobą najjaśniejszy panie Co tylko rozkażesz, w tej chwili sie stanie.
Herod: Hetmanie, z jasnymi gwiazdami. Opowiedz, co sie dzieje w betlejemkiej ziemi.
Hetman: Królu Herodzie, nie wiem, czy bają, czy gadają, że się narodził nowy król żydowski, który ma panować nad tobą i nad całym światem.
Herod: Pierwyj na zachodzie słońce wschodzić będzie aniżeli na moim tronie inny król usiędzie. W moim królestwie nie ma żadnych królów. Ja tu sam króluję.
Śpiewają:
[niezr] Herodzie królu bogaczu
Użyj wesela, ale nie płaczu
Użyj wesela z orężnym kołem
Bóg się narodził na tym padole
na tym padole na tej dolinie
króla Heroda wszystko złe minie
Herod: Służba! Rycerze! Dworzanie moi!
Bierzcie do ręki broń, niech sie nie boje!
Spiewają:
Nie bój się królu żadnej przyczyny
Bo my stoimy u twojej winy
U twojej winy z bronią rycerze
Na twe wezwanie mieczem uderzem
[niezr] cały świat smucisz
z prochu powstałeś, w proch się obrócisz.
Herod: Już mi zabrakło rozumu stałego, zawołajcie mi Mośka rabina starego. On jest rozsądny w głowe, niech przyjdzie do mnie na rozmowe.
Hetman: Mośku rabinie styarego zakonu. Masz sie wstawić do królewskiego tronu!
Żyd: Nie ma go w domu. Płoszedł na targ, sprzedać ciele kupić byka, nagotować rosołu i usiąść z rodziną w niedziele do stołu.
Hetman: Żydzie, Żydzie, Mośku!
Zyd: Ja nie pójde, bo żem sam, a was jest dwóch. Ja nie chce mieć z wami żadnego geszeftu.
Hetman: Żydzie, żydzie, chodź tu isto.
Żyd: Jo nie pójde bo tam ślisko. Moge sie przewrócić i wygubić wszystko.
Hetman: Żydzie, Żydzie, na rozkaz króla.
Żyd: Ej no to chyba że na rozkaz króla.
Wlecze sie ta stara Lejba powoli, bo w biedrze lewa noga boli.
Łooo, Bożesz drogi, jakie tu mocie wysokie progi.
A niech bedzie pochwalony bo żem dziś nieogolony.
A czemuż to taki [niezr] że od Żyda potrzebować?
Herod: Ażeby wszystkich Żydów wymordował.
Żyd: Aj waj! Czyż to nie lepiej kury, kaczki i pantarki jak żydowską krew przelewać?
Herod: Żydzie, gdzieście przebywali, kiedy was tu potrzebowali?
Żyd: A, to byłem ja se w Palestynie, tam leżałem se przy ładnej dziewczynie. A potem to na Ukrainie a potem na pecynie. Ale łoj i byłem też w Brukseli tam śmy w gołe haratneli. A i zahaczyłem o Warszawe bo miał prezes do mnie sprawe. A i z Torunia tez dzwonili, alem nie mioł wolnej chwili. No ji żem musiał przerwać to moje chadzanie, bom tu do Heroda dostał zawezwanie.
Hetman: Żydzie, Żydzie, ile masz lat?
Zyd: Lat to ja mom o, tyle co na tych szotach łat. Każda łata za trzy lata, a że łat jest ze trzydzieści, to i lat mam ze czterdzieści.
Hetman: Żydzie, a ile masz dzieci?
Żyd: Łohohoho, dzieci to jo mom tyle, co na gnoju śmieci. A że śmieci segregacja, to mi się zwiększa populacja. Ja myślałem, że mam czworo, patrze, w domu jest siedmioro. Jedno próbne, dwa przedślubne, trzy małżeńskie, a i jeszcze jedno panieńskie. No, może i dużo, tak też powiecie, ale po pińset dajom na dziecie.
Hetman: Żydzie, Żydzie, byłeś w wojsku?
Żyd: O beeełem, beyłem ja w wojsku, byłem w Kielcach i w Przeworsku, koło wojska i we wojsku.
Hetman: Żydzie, Żydzie, mów prawde czy byłeś w wojsku.
Żyd; O, bełem w wojsku. Tam na ruskim froncie jak z armaty prali, tam mnie wszystkie gnaty wyszczelali, o, stąd i mój garb. Ale jak armata pif paf tak ja w rów bach. Ale za takie dobre leżenie to dali mie trzy medale na zakończenie.
Herod: Żydzie, mów, gdzie się narodził Bóg.
Żyd: O, to drzewo buk narodziło się tam za Rzeczycą. Za Łukawicom na czterdziestym piątym kawałku. Jak je tam baby zrzynały [niezr] do opałki je rzucały. Ale jag ja lecioł przez kopisko, tak wygubił ja to wszystko.
Hetman [niezr] gdzie się narodził prawdziwy Bóg.
Herod: Żydzie, Żydzie, mów prawdę, gdzie się narodził prawdziwy Bóg-Mesjasz, który ma zapanować nad tobą i nad całym światem.
Żyd: A dyć to prawdziwy Bóg, toć to nie mam tego na czole wypisane. Toć to muszę zajrzeć do Biblia swego. Tam na stronie sto dziesiątego będzie go namalowanego. O. Oj. |Chociaż tu nie pachnie nędzom, to na świece troche szczędzom. Powiedz mi człowiece miły, gdzież tu be jest w tej Bibliji. O jest, jest, jest. Bóg-Mesjasz. Narodzi się w Betlejem mieście. Tam się pospieszcie, a tam go znajdziecie.
Śpiewają: Żydzie, Żydzie, Mesyjasz sie rodzi
więc go tobie, więc go tobie przywitać się godzi
Żyd: Wiem ja o tym, byłem przy tym. Wszyscy u mnie byli
Całom wódke i spirytus na to wykupili
Śpiewają: Zydzie, Żydzie, jak ja cie naucze
jak cie z przodu, jak cie z tyłu pałaszem wymłóce
Żyd Na cóż mnie bić, za cóż mnie bić, na co mnie katować
Jak ja stary Lejba Mosiek musze maszerować
Hetman: Idź [niezr] uciekaj stąd!
Herod: Rycerze, na koń siadajcie, do miasta Betlejem jechajcie. Wszystkim dziatkom głowy pościnajcie, na nawet na mojego syna uwagi nie zwracajcie.
Hetman: Królu Herodzie, doszła nas smutna nowina, że bedzie ścięta głowa twojego syna.
Herod: Niech będzie ścięta, zrabana i w grobie pochowana.
Hetman: synu królewski, przyszedł nam rozkaz od ojca twego, abyś był ścięty, zrąbany i w grobie pochowany.
Synek: Rycerze, wstrzymajcie swą broń i pałasze. Niech sie po raz ostatni ze swym ojcem zobacze. Ach ojcze, ojcze, siedzący na tronie, taki srogi rozkaz wydałeś, aż mi serce płonie.
Herod: Synu, bo mam władzę nad tobą.
Synek: Ach ojcze, ojcze, czy ty wiesz, że moja dusza będzie zbnawiona, a twoja wiecznie potępiona?
Herod: Niech marnie zginę.
Hetman: Wierni rozkazu!
Śpiewają:
Kazałeś królu wyciąć co do szczętu betlejemskie dzieci
A ty o tym nie wiesz, że tobnie samemu głowa z karku zleci
Nie potrafisz strącić Boga, to ciebie strąci śmierc sroga z tronu wysokiego
Nie potrafisz strącić Boga, bo ciebie strąci śmierc sroga z tronu wysokiego
Herod: Ratuj aniele póki dusza w ciele
Anioł: Czym ci nie mówił? Czym ci nie godoł? Marnotrawny synie, że ty i twoje królestwo marnie zginie. Zostanie tron, berło i korona, a ciebie czeka śmierć nieunikniona.
Herod: Idź precz, ty biały, pobielony, ja nie wierze w twoje zabobony.
Diabeł: Chciałeś z królem powojować? Teraz musisz w piekle pokutować.
Anioł [śpiewa]: Już ja od ciebie odstąpić musze, bo śmierć i szatan czeka na duszę.
Żyd: Zara, zara, już go blisko. Już go blisko. Już go za pośladki ściska.
Śmierć: Tylem lat za tobom królu chodziła. Po górach, po lasach w tych białych portasach, siedem par butów zdarłam, aż cie tutaj,, w tym domu dopadłam. Widzisz, jakam ja okrutna?
Herod: Widze jakeś ty okrutna. Przez te okrucieństwo cała kula ziemska smutna. Ale każe cie bić torturować, abyś nie mogła po ludzkich progach stępować.
Śmierć: Już ja ostatnie te słowa powiadam i kosę na kark zakładam.
Herod: Diable, do pomocy, bo śmierć wytrzeszcza okrutne na mnie oczy.
Zabierają Heroda.
Diabeł: Takiśty kostuchno biała,, coiś ty od mojego króla chciała? Ja z nim razem jadałem, pijałem, a teraz najstarszym diabłem zostałem.
Smierć: Moja dusza
Diabeł: Moja skóra!
Smierć: Moja dusza
Diabeł: Moja skóra!
Żyd: Ty weź se skóre, ty weź se dusze, a ja Herodowi berło i tron zawierusze.
Hetman (?): Baczność, rycerze, broń prezentujcie i tej pani powinszujcie. [niezr] od króla Heroda, aby ci powinszować, nasza pani droga! Żyj długo i wesoło, otoczona szczęściem wokoło! Niech ci szczęście w życiu sprzyja, niech ci błogosłławi Jezus i Maryja
Wszyscy: Wiwat!
Śpiewają:
Już do Jastkowic ścieżka wypadła,
spodobała mi sie dziewczyna ładna.
Będe do niej chodził, nigdy nie przestane
pod jej okienko
Będe do niej chodził, nigdy nie przestane
pod jej okienko
Jak ja do dziewczyny to furtka skrzypi
Furtke nasmarowac, masła nie żałować
a z dziewczyną spać
Przychodzę do Kasi pod jej okienko
Chciałbym cie zobaczyć, moja panienko
Ona z łóżka wstała okienko otwarła
On jej buzi doł/
szybko się związali na całe życie
przyszło na świat piękne maleńkie dziecię
ciężko pracowaly mocno sie kochaly
i długo żyli.
Wiwat wiwat już idziemy za kolęde dziękujemy
ten gospodarz niech zdrów będzie, co nas przyjął po kolędzie
Wiwat, wiwat!
ten gospodarz niech zdrów będzie, co nas przyjął po kolędzie
Wiwat, wiwat!
MKL-AE 782/5
Kolęda z Łazor. Transkrypcja: Janusz Radwański
Anioł: Wszystkiem wobec kolędy najpierw winszujemy i wielką nowinę państwu opowiemy. Naszym będzie staraniem, by długo nie bawić. Racz nam łaskawie tylko swojego ucha nastawić. Od lat cztery tysiące od grzechów Adama wszystkim ludziom do nieba zamknięta była brama, aż ojciec niebieski litował się nad światem. Zesłał syna swojego, by nam stał się bratem. Oto dziś z czystej panny się rodzi. Światu pokój przynosi, ludziom życie słodzi. On nas z ojcem pojednałł, on nas z grzechu wybawił, on nam niebo otworzył i wiecznie nas zbawił.
[wychodzi, wchodzą muzykanci, Herod i Zołnierze. Śpiewają]
Przyszliśmy tu po kolędzie
z orędowaniem
Na to Boże Narodzenie
z powinszowaniem
Więc mu dzisiaj asystujmy i wesoło wyśpiewujmy
szczęścia dobrego\
Więc mu dzisiaj asystujmy i wesoło wyśpiewujmy
szczęścia dobrego
Hetman: Jak zawsze bywało, niech i teraz będzie. Oto jest tron, na którym król Herod usiędzie.
Herod [siada na tronie]: Jam jest król Herod, pokolenia ludzkiego. Nie ma nade mnie monarchy większego. Tysiące pokłonów dziennie jakie mi lud składa, a na mój rozkaz tysiąc głów dziennie spada. W tym punkcie na me zawołanie niech tu przede mną Hetman stanie.
Hetman: Staje przed tobą, cesarzu mości słucham jako dzwonka odpowiedzialności. A kto raczy wstąpić na cesarskie łoże, oto mam miecz ostry, mieczem [?] go położę.
Zołnierz: Ach panie i władco, racz wysłuchać mowy mojej. Że mówię prawdę, nie kłamię, bo gdybym skłamał, to sumienie splamię. Powiada lud twój wierny, że sie anioł ukazał, szukać Boga rozkazał, biała gwiazda płynęła, gdzieś nad szopką stanęła, radość stała się w mnóstwie, że jest Jezus w ubóstwie.
Herod: Nie wiem, czy prawda, czy też mi bajają. Że ma królować, nad ludźmi panować – tak mi powiadają.
Hetman: Królu Herodzie, nic z tego nie będzie. Czytałem księgoi proroka Eliasza, że ma królowac, nad ludźmi panować lecz ukrzyżowany będzie.
[żołnierze wyciagają szable, śpiewają]
Dziś dzień Heroda, dziś dzień bogaczy
użyj wesela, ale nie płaczu
użyj wesela w tanecznym kole
ale nie płaczu na tym padole
użyj wesela w tanecznym kole
ale nie płaczu na tym padole
Herod: Zawołąjcie mi tu starego Annasza. Niechaj mi powie, co jego Biblia ogłasza
Żołnierz: Żydzie, staw się do króla Heroda.
Żyd: A jeszcze niegotowa moja broda!
Żołnierz: Żydzie, rabin, bierz karabin staw się do króla Heroda.
Żyd: Po co tego, na co tego, ja sam przyjść do niego.
Żołnierz: Żydzie, staw się do króla Heroda, dwa tysiące wojsk wysyłam po was.
Żyd: Po co tego? Na co tego? Dwa tysiące wojsk wysłać po niego? Ale ja tocze bryczka, ja koniczka, ja sam przyjść do króla Heroda, czosnek i cebula [przewraca się] Gospodarz! Ty mieć za wysokie progi! JA se móc połamać nogi! A, jak to stara Żydzi. Troche głucho, troche niedowidzieć! A co [niezr] od niego chcieć?
Herod: Żydzie, powiedz, gdzie się narodził Bóg.
Żyd: U [nozr] u Panasówka. Jego spotkac ogromnego wół. Jego przypityrasić, przysmażyć. Dodać czosneczku, pieprzeczku, oczosnkowac, opieprzować, dać królowi posmakować. [niezr] drążek.
Herod: Zydzie, powiedz, gdzie się narodził Bóg.
Żyd: Bug to rzeka Bug. Moje dziadki jak z Palestynyn wracały, to im tyłki do lodu poprzymarzały. [niezr] taki ogromny świerka. Rąbać, rąbać i im tyłki od lodu odrąbać.
Herod: Zydzie, powiedz, gdzie się narodził Bóg.
Żyd: A, buk to drzewo buk. Z niego zrobić beczki kubłeczki, bryczka, kuziczka i mnie takiego paliczka. Mój dziadek jak jemu zrobić brona tak sie dobrze bronowałło, aż sie piasek usuwało.
Jemu zrobic bryczka. Wjechać na ogromnego [niezr] oko nie słyszało i ucho nie widziało jak sie [niezr]. Koń w przód, bryczka w przód, a mój dziadek nojsamprzód. Tak mu ta jazda smakowała. Jemu zrobic grabki. Nimi grabić szczecinka cała czarna jego dziewczynka. [niezr] A jak sie zapalało, aż sie broda osmaliwała.
Herod: Żydzie, nie opowiadaj bajek, tylko powiedz, gdzie sie narodził Chrystus.
Zyd: A, trza mu było iod razu wytłumaczyć. [niezr] tylko groszem zapłacić. Niech sie Herod tak nie złości, tylko [niezr] swoje kości. Długo przy tym nie zabawie, ino modły se odprawie.
Oj, stara Biblija. Dwieście lat niprasowana, sto lat nie maglowana. Wymaglować, wyprasować. I dac królowi przeczytować. Dzięki wielki Bóg, żeś mnie Zydkiem stworzyć mógł. Mógł mnie stworzyć [niezr] a gospodarz zaprząc do woza i koła z tyłu pług. [niezr] zaprząc pług i machał kołkiem [niezr] pług. Aleś mnie stworzył Zydkiem Abramkiem pójść do karczmy wypić kieliszek gorzałki zakąsić obwarzankiem i Salcie obhucić nad rankiem. Sżły święte do nieba po wielkiej drabinie szczeble sie ułamały wpadły między świnie. Ludzie [niezr] ucałujta. Oj prze [niezr] pisze [niezr]. Babsko długo żyje, wcale się nie myje. I twierdzić że uon nie śmierdzić.
Herod: Żydzie, szukaj, gdzie się narodził |Chrystus.
Żyd: Un poczekać, ja poszukać. W Betlejem narodzi się to dziecie. Pośpieszcie, tam go znajdziecie. I co tu jeszcze od niego chcieć?
Herod: Idź precz, Żydzie.
Żyd: [Niezr] [wychodzi]
Herod: Żołnierze, moi poddani. Czym prędzej na konie siadajcie i do Betlejem biegajcie. Tam wszystkim dziatkom do dwóch lat głowy pościnajcie. Memu synowi poardonu nie dajcie. Też mu głowe zetnijcie i mnie na pokaz przynieście.
Żołnierz: Ach królu i ojcze na tronie siedzący, cośmy winni sercu twemu? Krew dziatek i płacz matek zaprowadzą cię do piekła wiecznego.
Herod: Powiadam ci, że twopja głowa będzie ścięta i w grobie złozona.
Żołnierz: Jak moja głowa bedzie ścięta i do grobu złożona, tak ciebie, królu Herodzie, czeka śmierć nieunikniona.
Anioł: Uspokój sie, uspokój, marnotrawny synie, bo twoje królestwo wszystko marnie zginie. Tobie zostanie tylko tron, berło i korona, a ciebnie zabierze śmierć nieunikniona.
Herod: Hetmanie, czy przybyli już moi żołnierze?
Hetman: Nie, wielki monarcho.
Herod: Idź, i sprowadź ich przed oblicze moje.
Hetman: Rozkaz. [żołnierze wychodzą, wchodzi Żyd]
Żyd: Co się stało? Gdzie to wojsko pojechało? [niezr]
Herod: Śpiewaj, Żydzie
Żyd [śpiewa]: Rudy dziadek, ruda babka, hej! Rudy łojciec, ruda matka, hej! Ta i łono rude było, hej! Co sie we krew [?] nahodziło łajajajaj. I kobyła ruda była hej! CO do ślubu ich woziła hej! Rudy ksiądz jem ślub im dawać hej! Rudy organista jim grać łajajajaj! Jak ja był na uojnie, łoj ja był bogaty [niezr] kapelusz czubaty.
Żołnierz: Wyrómbana wysiekana w Betlejem dziecina. Nawet ścięta została główka królewskiego syna. Spełniam rozkaz i o wolność proszę. A główke królewskiego syna na szabli przynosze (podaje głowę na szabli Herodowi]
[muzykanci grają, żołnierze śpiewają]królom głowy zaś
Kazałeś królu co do szczętu wybić betlejemskie dzieci.
A ty o tym nie wiesz, że tobie samemu głowa z karku zleci
Chciałeś zabić pana Boga bedzie cie śmierć zwalić sroga
z tronu wysokiego, z tronu wysokiego
Chciałeś zabić pana Boga bedzie cie śmierć zwalić sroga
z tronu wysokiego, z tronu wysokiego
Anioł: Już ja cie teraz opuścić musze, bo śmierć z szatanem idą po duszę.
Śmierć: C|hodziłam po górach, chodziłąm po lassach, tysiąc par butów zdarłam, aż ciebie, królu Herodzie, w tej chatce znalazłam.
Herod: Kostuś, kostuś, zmiej swoje złości, dam ci złote purpury, okryj swe kości.
Śmierć: Ja w purpurach nie chodziłam i chodzić nie będę, królom głowy zaś ścinałam i dalej ścinać będe. Ostatnie słowo powiadam i kose na szyję zakładam.
Diabeł: Pochwalony niepochwalony, przepraszam, bom nieogolony. Bom na cztery tysiące lat do piekła był wtrącony. Com sie nasiedzioł, com sie nakiwał, bom rok czasu tabai nie zażywoł, niuch tabaki zazyje ćwiartke wódki wypije i ciebie królu Herodzie zabije. Moja dusza.
Żyd: Jego ciało, a mnie sie to zdało, co mu czasem stało! Ja tu tera panować [siada na tronie] [wchodzi Dziad] Ledo Herod z trónu spad, już na pogrzeb przyloz dziad. Gdzie ty mić wieniec? A gdzie ty mić kwiaty?
Dziad: A wies ze dziad jes nibogaty.
Żyd: A dzie wonności? Dzie oleje?
Dziad; Oj, [niezr]
Zyd: A ta twoja obecność to przypadek?
Dziad: Nie, być musi spadek.
Zyd: Jaki spadek? Po kim spadek? Czyżby dziadek mieć wypadek? Pewnie dziad nas z osła spad. Potłuk mu sie łeb i zad.
Dziad; Nie wiem czy wiesz że w przyszłości król namiętnie grywał w kości. Rzecz sie miała chyba latem, kiedy Herod grał z mym bratem. Wtencos przegroł [niezr] pozostały po nim długi. Przebywałem wtencas w okolicy [niezr] mnie z ulicy. Wprowadzono do Heroda tam powstała ta ugoda. Na dziadowski trzos i wsparcie obiecuje tu otwarcie w urzędowym dokumencie podarować w testamencie stągwie wina i winnice oraz źrebne ci oślice.
Żyd: Ale ci sie poszczęściło! Ży mnie wtedy tam nie było! Stągwie z winem no i trzoda
Dziad: Chociaż mi sie to należy [niezr] nie mam łba do interesu ni smykałki do biznesu, [niezr] bieda chętnie dziad ci spadek sprzeda.
Zyd: No ja nie chcieć na tym stracić. A sie chcieć na tym zbogacić. Póki co tpo myntlik w głowie. Ile za to? Niechże powie! Chętnie ci uchylić nieba. Powiedz dziadu, co ci trzeba? Mało gadaj, ile chcesz?
Dziad: Daj cebule [niezr] dołóż jeszcze kromke chleba, nic mi więcej nie potrzeba.
Zyd: Dać cebule? Troche szkoda.
Dziad: Jak ugoda to ugoda. Niechaj Żyd mi rękę poda.
Zyd: Kromka chleba też majątek. Ale zrobie dziś wyjątek. [niezr] na tym stracić, byle mniej za zgode płacić, dam mu kromke chleba sucho, to ją nosić za pazuchą. Daj testament, masz cebule.
Dziad: Chyba zaraz sie rozczule. A dzie kromka obiecana? Nic nie jadłem dziś od rana! [wymieniają się] Dołóż Żydzie szczypte soli, bo cebula nie ma smaku. A jak ulżysz mej niedoli dam ci garniec maku.
Żyd: Dam ci [niezr] Daj, cebule ci pokrusze. [śpiewa] Jestem już bogaty dabadabadom [czyta] Bankowy nakaz do zapłaty? Nieoddane wszystkie raty? Oddaj kromke i cebule. Co mi odda jak już zjad? Oj, przebiegły, stary dziad.
Dziad: Nic sie nie martw drogi Żydzie. Jesli tylko przyjdzie pora, oddam wszystko, to, com zjad. Obiecuje ci to dziad. Kiedy udam sie na strone, oddam wszystko przerobione.
Zyd: Oj ty dziadu, Ja coś czuje, jeszcze dziś ci podaruje. Gospodarz? A gospodarz sie nie pogniewa, jak panience cosi zaśpiewa? [szuka panny] No to któro panienka chętna, [niezr] dziewczynke/. Wole takie panie, co jest w wolnym stanie. [Sadzają pannę na krześle, obchodzą je, śpiewając]
Nowy rok nadchodzi, my dziś kolędujmy
Wszelkiej pomyślności panience winszujmy
Wszelkiej pomyślności panience winszujmy
Aby zdrowa była wesoła jak kwiatek
Na wszelkie żądanie miała też dostatek
Na wszelkie żądanie miała też dostatek
[niezr] zatrzymanie wianka
by ci dał Pan Jezus ładnego kochanka
by ci dał Pan Jezus ładnego kochanka
Od wschodu zachodu zerwała sie burza
jest tu panieneczka piękna niby róża
jest tu panieneczka piękna niby róża
Piękna niby róża mądra jak lilija
Co sie w ogródeczku na wiosne rozwija
Co sie w ogródeczku na wiosne rozwija
żeby zdrowa byłą dużo szczęścia miała
a dzisiaj kolędy nam nie żałowała
a dzisiaj kolędy nam nie żałowała.
Zyd: No tom kolęde szykować albo Zyda lub Dziada całować. Chyba że ci na tym zalezy, żeby całowac czterech żołnierzy. [panna całuje Żyda]
Tyle tylko? No to jeszcze cukierka ci dom. Męża masz? No to cybule mu dasz. Musze cie odprowadzić, żebyś nie zabłądziła moja miła.
Anioł:
Jako zwiastun Boży radosnej nowiny
pragne dziś dotrzeć do każdej rodziny
Wszystkim bez wyjątku niech Bóg błogosławi
A syn jego Jezus niech was wszystkich zbawi.
Herod:
Dwudziesty wiek minął a mnie nadal znają.
Bynajmniej raz w roku o mnie pamiętają.
I wlecze się za mną ta niechlubna sława.
Przez lat dwa tysiące trwa na mnie obława.
Chciałbym życzyć wszystkim aby w nowym roku
sprzyjało wam szczęście od świtu do zmroku
Bez względu czy miasto czy wiejska zagroda
Niech wam Bóg nie zsyła drugiego Heroda.
Marszałek:
Ja jako ówczwesny minister obrony
Chciałem przesłać państwu wojskowe ukłony
Życzyć i sobie i państwu zdrowia i pokoju
Byśmy nie musieli wyrusząc do boju
Byśmy nie musieli bronić, atakować
krwi ludzkiej przelewać i niewinnych mordować.
Zyd: [niezr] wysopko na stołku sam jakoś się znaleźć sie w głębokim dołku. Nikt nie chcieć podac mi ręki, nie chcieć awansować. A z workiem u boku Żydowi przyjść dziadować. [niezr] wszystkim przesłać najlepsze życzenia, kiedy ja przyjść z torbą, bo Żyd konać z pragnienia. Życzenia wszystkikm ja chcieć wszystkim przesłać na raty. Wspomóc wy Zyda, bo Żyd nie mieć wypłaty. Wszystkiego najlepszego od starego Zyda. A do baby i do Zyda zawsze wam sie przydać.
Śmierć: Nie bójcie sie ludzie. Mam dobre zamiary. Niech was Bóg obrania od przedwczesnej kary. Niech was stwórca darzy najdłuższym żywotem. Ja będę czekała u bramy, za płotem. Mimo wszystko wszystkim życze na tej sali byśmy sie ze sobą rychło nie spotkali.
Diabeł: Nie słuchajcioe, co wam ploto, bo to wszystko jest głupotą. Jak mnie posłuchacie to wiele zyskacie. Chłopom życze żeby pili, później swoje baby bili. Słuchaj, babo ma kochana, kłóć sie z chłopem aż do rana. A jak we wsi mało gadki, idź na plotki do sąsiadki, poobgaduj wszystkich wkoło, będzie fajnie i wesoło. Chłopie, nie idź do kościoła, bo cie barman z piwem woła, dzieci niech sie nie słuchają, niech na lekcjach rozrabiają, Jeszcze raz wam mówię szczerze, liczę na was, mocno wierzę. Ze mną n igdy nie przegracie, droga siostro, drogi bracie, a gdy będziesz w złym humorze, diabeł zawsze ci pomoże.
[śpiewają]
Mości gospodarzu, domowy szafarzu
Nie bądź tak ospały, racz nam dac gorzały
dobrej z alembika i do niej piernika
hej kolęda, kolęda.
dobrej z alembika i do niej piernika
hej kolęda, kolęda.
Mości gospodyni, domowa mistrzyni
okaż swojo łaskę, każ upiec kiełbaske
którą kiedy zjemy to bądź gdzie pójdziemy, hej kolęda, kolęda.
którą kiedy zjemy to bądź gdzie pójdziemy, hej kolęda, kolęda.
[niezr] będziem sie cieszyli
[niezr] daj połeć słoniny
Dla większej ochoty daj czerwony złoty
Hej kolęda kolęda.
Hetman: Kapitanie
Żołnierz: [niezr] rozkaz mój hetmanie
Hetman: Idź i sprowadź jakieś panie. |
Żołnierz: Po co panie nam Hetmanie, ja nie pójdę, ja mam Hanie. Ale i tobie Hetmanie też sie skończy przyutulanie. Hetmanowa nie wybaczy, jak cie z inną dziś zobaczy.
Hetman: Skoro nastał czas pokoju, nie ma z kim wojowac, odkładamy swoje szable, idziemy tańcować.
Żołnierz; Wiesz co,. Hetman, ja nie pójde, wyśle Żyda, on sie przyda.
Hetman: Żyd do kobiet nie ma głowy
Żołnierz: Dam mu portret pamięciowy
Hetman: Wołaj
Żołnierz: Do mnie, warty. Daj mi karty. [Żołnierz podaje mu karty] Do mnie, Żydzie.
Żyd: Już Żyd idzie.
Żołnierz: Masz tu Zydzie cztery damy. Sprawdź na sali, czy je mamy. Na sali jest kobioet wiele.
Żyd: [niezr]
Żołnierz: Poszukaj w kościele.
Żyd: Panie drogi [niezr] do synagogi.
Żołnierz: Zabierz choćby od różańca, dziś potrzebne są do tańca. Idź i sprowadź.
Zyd: Wojsko, idziemy szukać dziewczynek. A ja sie tak chce z czterech mozna zrobić dwie? [wyciąga kobiety z publiczności] [tańczą]
[po tańcach śpiewają]
Wiwat, wiwat, już idziemy
Za koędę dziękujemy
Przez narodzenie Chrystusa
Będzie w niebie wasza dusza
Przez narodzenie Chrystusa
Będzie w niebie wasza dusza
Wiwat wiwat już idziemy
w przyszłym roku znów przyjdziemy
oby wam sie dobrze żyło
przez cały rok powodziło
oby wam sie dobrze żyło
przez cały rok powodziło
Wiwat wiwat już żegnamy
darów pełen wór już mamy
Z serca wszystkim winszujemy
za gościne dziękujemy
Z serca wszystkim winszujemy
za gościne dziękujemy
[wychodzą]
MKL-AE 782/2
Kolęda wyrecytowana przez Jana Wdowiaka ze Stalów, przysiółek Bukie. Transkrypcja: Janusz Radwański, 2019 r.
Heród siedzi na tronie, przy nim stoi dwóch żołnierzy, pełnią wartę, ale nic nie mówią. Żyd i dziad przez cały czas trwania sceny psocą
Herod: Jam jest król Herod, pan nad pany, nie boje się śmierci ni żadnej odmiany. Jeżeli na zachodzie słońce wschodzić będzie wtedy na moim tronie nowy król zasiądzie.
Anioł; Królu Herodzie, przynosze nowine, że w Betlejem w stolicy nowy król sie narodził.
Heród: Hetman, zawołej Mośka-rabina
Żyd (stoi, ale nie idzie): Zaraz, zaraz przychodze, tylko krowe wydoje, cielicke napoje, Salcie pocałuje, zara-zara przywędruje.
Hetman: Mośku-rabinie, na rozkaz króla
Żyd: Kto mnie tu wzywoł? Kto mnie potrzebował?
Herod: Powiedz, dzie się narodził Bóg.
Żyd: Buk się narodził w lesie [niezr] zerżnął go przerżnął nie ma go buk.
Herod: Mośku rabinie, powiey dz, gdzie się narodził prawdziwy król
Żyd: Król narodził się w ogrodzie, skuboł trawke w ogrodzie, żeby nie był o głodzie.
Heród: Mośku rabinie nie pleć głupstw. Powiedz, gdzie się narodził prawdziwy król.
Żyd: A nowy król to ten skoczebnik [?] ogrodowy. Chłop go złapał, skórkę zdrapał i nie ma go król.
Heród: Idź precz Żydzie bo cie nienawidze. [niezr] każe wymordować nawet swojego synowi życia nie darować.
Synuś: Królu Herodzie cóż my ci winni, betlejemskie dzieci? Czy się na nas gniewasz, czy się sam na świecie spodziewasz .
Herod: Z mego rozkazu idźcie do Betlejem wszystkim dzieciom głowy pościnajcie, nawet mojemu synowi życia nie darujcie.
Anioł; Opamiętaj się ty marnotrawny synie, bo twoje bogactwo wszystko marnie zginie. Pozostanie tron, berło, korona, a ciebie zabierze śmierć nieuproszona.
Hetman: Królu Herodzie smutna nowina [informator nie pamięta, co dalej było, brakuje fragmentu w scenariuszu, z którego czyta] to ścięta głowa twojego syna, masz koronę jego.
Wchodzi śmierć
Śmierć: Chodziłam po górach, lasach i znalazłam [zakłada kosę Herodowi,. Herod wsytaje, Diabeł go widłami popycha, Śmierć i Diabeł go wyprowadzają]
Diabeł: Za twe grzechy, za twe zbytki, chodź do piekła, boś ty brzydki.
Na tronie siada Żyd.
Żyd: Teraz będzie Żyd królowoł, diabeł już króla pochował.
[Diabeł zrzuca Zyda z krzesła]
Kolędnicy:
Wiwat, wiwat, już idziemy, za kolędę dziękujemy, zdrowia, szczęścia wam życzymy, abyście długo żyli, zdrowiem, szczęściem się cieszyli, chałpke sobie postawili.
Polityka prywatności
POLITYKA PRYWATNOŚCI MUZEUM KULTURY LUDOWEJ W KOLBUSZOWEJ
Ochrona danych osobowych jest jednym z kluczowych zadań realizowanych przez Muzeum Kultury Ludowej w Kolbuszowej (dalej: „Muzeum”). Na bieżąco będziemy informować Państwa o ważnych zmianach w przepisach prawa, w tym o prawach osób, których dane dotyczą. Parlament Europejski opublikował w 2016 roku rozporządzenie w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE zwane „RODO”. Ma ono zastosowanie w Unii Europejskiej od 25 maja 2018 roku.
|
Co to jest RODO? |
Jest to skrót od Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych. RODO wprowadza m. in. nowe prawa dla osób fizycznych, których dane są przetwarzane. Jednym z obowiązków administratorów, którzy przetwarzają dane osobowe jest informowanie osób o przetwarzaniu ich danych osobowych. |
|
Dlaczego Muzeum przetwarza moje dane osobowe? |
Muzeum przetwarza Państwa dane, aby prowadzić działalność wynikającą z przepisów prawa oraz statutu, na podstawie którego działa. |
|
Czy mogę mieć dostęp do swoich danych? |
Tak. Mogą Państwo mieć pełen dostęp do swoich danych osobowych. Mogą Państwo również zarządzać swoimi zgodami na przetwarzanie danych w zakresie w jakim zbieranie danych osobowych nie jest obowiązkiem prawnym Muzeum (np. zgoda na przesyłanie przez Muzeum newslettera). |
|
Kto jest administratorem moich danych osobowych?
|
Administratorem Państwa danych osobowych jest Muzeum Kultury Ludowej w Kolbuszowej, ul. Tadeusza Kościuszki 6, 36-100 Kolbuszowa. Muzeum odpowiada za przetwarzanie danych w sposób bezpieczny, zgodny z obowiązującymi przepisami prawa. W sprawach ochrony danych osobowych mogą Państwo skontaktować się z Muzeum poprzez e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript. , pod numerami telefonu: 17 227 12 96, 17 744 54 92, za pośrednictwem naszego formularza kontaktowego: http://www.muzeumkolbuszowa.pl/formularz-kontaktowy lub z Inspektorem ochrony danych. |
|
Jak mogę skontaktować się z Inspektorem Ochrony Danych? |
Inspektorem ochrony danych w Muzeum jest Daniel Panek. Z Inspektorem Ochrony Danych mogą Państwo skontaktować się za pośrednictwem poczty elektronicznej: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript. |
|
W jakim celu Muzeum przetwarza moje dane osobowe?
|
Państwa dane osobowe są przetwarzane przez Muzeum m.in. w celu:
|
|
Kto jest odbiorcą moich danych?
|
Muzeum nie przewiduje udostępniania Państwa danych osobowych podmiotom innym, niż te którym Muzeum powierzyło do przetwarzania dane osobowe na podstawie umów powierzenia przetwarzania danych osobowych (tzw. podmioty przetwarzające) oraz innym niż te, które są umocowane na podstawie przepisów prawa do uzyskania dostępu do Państwa danych. |
|
Czy moje dane osobowe będą przekazywane do państwa trzeciego lub organizacji międzynarodowej? |
Obecnie nie planujemy przekazywać Państwa danych osobowych poza Europejski Obszar Gospodarczy. |
|
Jak długo Państwa dane osobowe będą przechowywane przez Muzeum? |
Dane osobowe będą przechowywane przez okres niezbędny do realizacji ww. celu(-ów) oraz ewentualnie po ich zakończeniu w celu wypełnienia obowiązku prawnego (wyrażonego w przepisach ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach oraz aktach wykonawczych do tej ustawy) ciążącego na Muzeum, a następnie zostaną usunięte lub przekazane do archiwum państwowego. W sytuacji gdy podstawą prawną przetwarzania danych osobowych jest Państwa zgoda, dane osobowe przetwarzane będą do czasu wycofania przez Państwa zgody. |
|
Jakie uprawnienia mi przysługują?
|
W związku z przetwarzaniem przez Muzeum danych osobowych przysługuje Państwu, w granicach określonych w RODO, prawo do:
|
|
Do kogo mogę wnieść skargę?
|
W przypadkach uznania, iż przetwarzanie Państwa danych przez Muzeum narusza przepisy RODO przysługuje Państwu prawo wniesienia skargi do organu nadzorczego- Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych, |
|
Czy podanie danych osobowych jest dobrowolne czy obligatoryjne? |
Podanie przez Państwa danych jest dobrowolne, jednakże np. w celu zawarcia i realizacji umowy niezbędne. Brak podania danych, niejednokrotnie może utrudnić lub całkowicie uniemożliwić załatwianie spraw w sposób zgodny z Państwa oczekiwaniami. |
|
Skąd Muzeum ma moje dane osobowe? |
Źródłem Państwa danych osobowych są formularze kontaktowe, formularze składania zamówień w sklepie internetowym oraz umowy zawarte z Muzeum. W przypadku pozyskiwania danych osobowych w sposób inny niż od osób, których dane dotyczą, źródłem danych są inne organy administracji publicznej lub osoby trzecie. Wówczas Muzeum ma obowiązek poinformować Państwa o źródle pozyskania ich danych, chyba że przepis szczególny zwalnia Muzeum z tego obowiązku. |
|
Czy moje dane osobowe będą przetwarzane w sposób zautomatyzowany? |
Państwa dane osobowe nie będą przetwarzane w sposób zautomatyzowany, w tym nie będą profilowane. |
|
ZASADY ROZPATRYWANIA WNIOSKÓW DOTYCZĄCYCH OBSŁUGI PRAW KLIENTA W ZAKRESIE DANYCH OSOBOWYCH Klient indywidualny i Klient instytucjonalny (osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, spółka cywilna, spółka partnerska, spółka jawna) jest uprawniony do złożenia wniosku w zakresie obsługi jego praw wynikających z RODO, a Muzeum zobowiązane jest do jego rozpatrzenia według poniższych zasad: Klient może zgłosić wniosek do Muzeum w każdej chwili, poczynając od 25 maja 2018 r. Muzeum rozpatruje wniosek złożony przez Klienta lub osobę działającą w jego imieniu: Klient może złożyć wniosek o realizację swoich praw i wolności. Wniosek Klienta powinien zawierać dane adresowe oraz rodzaj i szczegóły żądania. Klient może złożyć wypełniony wniosek w sekretariacie Muzeum lub przesłać go za pośrednictwem poczty elektronicznej na adres Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript. Bieg terminu rozpatrywania wniosku rozpoczyna się od dnia otrzymania przez Muzeum żądania Klienta. Klient uprawniony jest do złożenia skargi w przypadku niedotrzymania terminu udzielenia odpowiedzi przez Muzeum. W imieniu Muzeum Inspektor Ochrony Danych udziela Klientowi odpowiedzi na złożony wniosek na piśmie, listem poleconym za zwrotnym potwierdzeniem odbioru lub za pośrednictwem poczty elektronicznej jeżeli jest to zgodne z życzeniem Klienta. Muzeum nie pobiera żadnych opłat i prowizji za przyjęcie i rozpatrzenie wniosku. Właściwym dla Muzeum organem nadzoru w zakresie danych osobowych jest Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych. W przypadku pytań dotyczących wniosku prosimy o kontakt z Inspektorem Ochrony Danych pod adresem e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript. Podstawa prawna: Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (Dz. U. UE L 119 z dnia 4 maja 2016 r.) |
|
Inspektor Ochrony Danych
Daniel Panek
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.
Folklor Rzeszowiaków - obraz przemian - Transkrypcje tekstów pieśni
Folklor Rzeszowiaków - obraz przemian - karty transkrypcyjne
Folklor Rzeszowiaków - obraz przemian - Publikacja
Spis treści wydawnictwa:
Wprowadzenie
- Od redaktora – Katarzyna Barańska
- Kilka uwag do badań kultury ludowej Rzeszowiaków – Jacek Tejchma
- O badaniach w Rzeszowskiem – Jacek Bardan
Historia
- Osadnictwo i życie codzienne chłopów rzeszowskich od XIII do XVIII wieku – Izabela Wodzińska
Współczesność
- Pamięć o przeszłości, czyli kształtowanie się obrazu świata – Arkadiusz Więch
- Wizerunki i pamięć o innych w narracjach mieszkańców wsi – Tomasz Kosiek
- Religijność ludowa i świat wierzeń – Elżbieta Dudek-Młynarska
- Obrzędowość doroczna – przemiany i trwanie – Karolina Migurska, Justyna Niepokój-Gil
- Obrzędowość rodzinna – Jan Barański
- Ale wesoło było! Wokół relacji społecznych mieszkańców wsi – Arkadiusz Więch
- Budownictwo drewniane w dorzeczu środkowego Wisłoka – Wojciech Dragan
- Zajęcia codzienne – obraz przemian – Wojciech Dragan
- Pożywienie na co dzień i od święta oraz lecznictwo ludowe – Urszula Rzeszut-Baran
- Od tradycyjnego do folklorystycznego stroju ludowego – Katarzyna Ignas
- Język – zanik, zmiana, kontynuacja – Janusz Radwański
- Wszystko tutaj śpiewa, co żyje – poezja ludowa – Janusz Radwański
- Pieśni Rzeszowiaków – Jolanta Dragan
- Folklor muzyczny – Agata Witowicz
- Taniec i zwyczaj taneczny – Tomasz Nowak
- Sztuka ludowa, plastyka obrzędowa – Agata Hemon
- Literatura cytowana
Materiały z badań
- Wywiady
- Pieśni
- Melodie
- Filmy
Publikacja jest dostępna TUTAJ.
Projekt dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury oraz Województwa Podkarpackiego.
Materiały z badań
Pieśni
Filmy
