Dla dorosłych

Rodzaje warsztatów

• 

  Jak mięta z macierzanką... – czyli zioła w magii, lecznictwie ludowym, obrzędach

  90 min (lekcja odbywa się podczas zwiedzania skansenu)

  20 zł/osoba (opłata obejmuje bilet wstępu do skansenu)

  Niegdyś zioła rosły w każdym ogródku, a wysuszone znajdowały się w każdej chałupie. Stosowane były przede wszystkim w lecznictwie i kuchni, ale również w magii. Współcześnie znamy bogatą gamę ziół, które nabywamy w sklepach zielarskich i aptekach, zapominając o tym, że niemal na każdym rogu możemy poczuć ich specyficzny i kojący zapach.
  
  Uczestnicy zajęć zapoznają się ze sposobami pozyskiwania i przechowywania roślin zielarskich, a także obrzędami i zwyczajami związanymi z ich święceniem. Poznają również przeznaczenie poszczególnych rodzajów ziół.

  Rozwiń opis Zwiń opis
• 

  „Nie święci garnki lepią” – spotkanie z garncarzem

  90 min

  32 zł/osoba lub 480 zł przy grupie liczącej mniej niż 15 osób (opłata nie obejmuje biletu wstępu do skansenu)

  Garncarstwo to popularne niegdyś rzemiosło polegające na wyrobie naczyń ceramicznych z wypalonej gliny, które toczone były najpierw w rękach, a później na kole garncarskim, po czym wypalane w specjalnym piecu. W ten sposób powstawały gliniane cudeńka: garnki, miski i dwojaki.
  
  Uczestnicy warsztatów zwiedzą wnętrze pracowni, dowiedzą się, jak działa koło garncarskie, jakie funkcje pełniły różnorodne naczynia gliniane oraz jak je dekorowano. Każdy samodzielnie utoczy na kole oraz ulepi naczynia.

  Rozwiń opis Zwiń opis
• 

  Jak w ulu – spotkanie z pszczelarzem

  60 min

  22 zł/osoba lub 330 zł przy grupie liczącej mniej niż 15 osób (opłata nie obejmuje biletu wstępu do skansenu)

  Na terenach potężnej jeszcze w XVII w. Puszczy Sandomierskiej – jej borów jodłowych, świerkowych i zagajników lipowych – panowały doskonałe warunki dla działalności pszczół. Dlatego też w królewskich lasach Kotliny Sandomierskiej gęsto rozsiane były barcie, czyli ule zakładane w pniach żywych jeszcze, bardzo starych drzew przez bartników. Od poł. XIX w. pszczelarze zaczęli sami budować ule i ustawiać je przy swoich domostwach.
  
  Na zajęciach uczestnicy dowiedzą się od doświadczonego pszczelarza, jak wygląda proces powstawania miodu i jakie są jego właściwości, a także wykonają świecę z węzy. Słodkim punktem programu warsztatów będzie degustacja różnobarwnych rodzajów miodu.

  Rozwiń opis Zwiń opis
• 

  Lasowiackie serce – nauka haftu

  90 min

  28 zł/osoba lub 336 zł przy grupie liczącej mniej niż 12 osób (opłata nie obejmuje biletu wstępu do skansenu)

  Dziś haftują tylko niektórzy, ale dawniej sztuka ta była doskonale opanowana przez wszystkie Lasowiaczki. Od ich cierpliwości i talentu zależało bogactwo zdobień lnianej garderoby. Na spódnicach, koszulach i chustach królowały motywy roślinne i geometryczne (polne kwiaty, listki, ślimacznice, wilcze zęby czy lasowiackie serca). Panienki haftowały czerwonymi nićmi, a mężatki czarnymi i brązowymi. Białych nici mogły używać wszystkie kobiety.
  
  Uczestnicy podczas zajęć poznają różne ściegi wykorzystywane w hafcie i tradycyjne wzory wyszywane przez liczne pokolenia kobiet z terenów dawnej Puszczy Sandomierskiej. Ponadto wyhaftują na serwetce wybrany wzór lasowiacki.

  Rozwiń opis Zwiń opis
• 

  Wiszą pająki u powały – kolorowe ozdoby ze słomy i bibuły

  90 min

  15 zł/osoba lub 180 zł przy grupie liczącej mniej niż 12 osób (opłata nie obejmuje biletu wstępu do skansenu)

  Pająk  to tradycyjna ozdoba bożonarodzeniowa, którą dekorowano wiejskie izby jeszcze przed pojawieniem się choinek. Zawieszano go na środku sufitu lub w świętym kącie. Obok światów (skomplikowanych ozdób wykonywanych z opłatków) stanowił najwdzięczniejszy ornament świątecznego wystroju izby. Był postrzegany jako symbol urodzaju i szczęścia w nowym roku. Wykonywano go najczęściej z żytniej słomy, którą nawlekano na nici, po czym przeplatano kolorową bibułą.
  
  Uczestnicy dowiedzą się, w jaki sposób tworzono różne typy pająków, a następnie, pracując w grupach, wspólnie wykonają jednego pająka krystalicznego.

  Rozwiń opis Zwiń opis
• 

  Jeżyki, łańcuchy, światy – tradycyjne ozdoby bożonarodzeniowe

  60 min

  24 zł/osoba (opłata obejmuje bilet wstępu do skansenu)

  Papier, słoma, bibuła i opłatki to materiały, z których uczestnicy wyczarują wyjątkowe ozdoby świąteczne. Nauczą się też dekorować podłaźniczkę.
  
  Termin realizacji: listopad-grudzień

  Rozwiń opis Zwiń opis
• 

  Kiecki w malowanej skrzyni – dawna wiejska moda

  60 min

  12 zł/osoba lub 144 zł przy grupie liczącej mniej niż 12 osób (opłata nie obejmuje biletu wstępu do skansenu)

  Strój był jednym z najistotniejszych elementów różnicujących społeczność wiejską na regionalne grupy etnograficzne. Zawierał precyzyjne informacje o jego właścicielu, dotyczące wieku, statusu społecznego i majątkowego, przynależności grupowej i regionalnej. Tradycyjny, odświętny ubiór Lasowiaków i Rzeszowiaków długo zachował się w swej archaicznej formie
  
  Uczestnicy spotkania poznają proces wytwarzania płótna, a także kanony mody panujące na XIX- i XX-wiecznej wsi oraz różnice w strojach ludowych Lasowiaków i Rzeszowiaków. Będą mieli okazję przebrać się za dawnego gospodarza lub gospodynię.

  Rozwiń opis Zwiń opis
• 

  Cała izba przystrojona – kwiaty z bibuły

  14 zł/osoba lub 168 zł przy grupie liczącej mniej niż 12 osób (opłata nie obejmuje biletu wstępu do skansenu)

  60 min

  W dawnej Polsce w okresie wielkanocnym, kiedy natura dopiero budziła się do życia, gospodynie wykonywały sztuczne kwiaty, którymi przystrajały obrazy z wizerunkami świętych, stoły, domowe ołtarzyki i okoliczne kapliczki. Ozdoby wyrabiano z papieru i kolorowej, gofrowanej bibuły. Wśród papierowego kwiecia największą popularnością cieszyły się  róże, chryzantemy i rumianki.  
  
  Uczestnicy zajęć poznają cele, sposoby, okoliczności oraz różne techniki wykonywania kwiatów z bibuły. Następnie własnoręcznie wykonają wiele kolorowych kwiatów.

  Rozwiń opis Zwiń opis
• 

  Śliczne wycinanki dookoła ściany – ludowa wycinanka z papieru

  60 min

  14 zł/osoba lub 168 zł przy grupie liczącej mniej niż 12 osób (opłata nie obejmuje biletu wstępu do skansenu)

  XIX-wieczna polska wycinanka z papieru to jeden ze sposobów dekoracji ścian izb wiejskich. Tworzono ją spontanicznie, bez kopiowania wzorów i rysowania. Na przestrzeni lat powstało wiele lokalnych stylów wycinanki, które ujmują swoją prostotą, bogactwem wzorów i pieczołowitością wykonania.
  
  Podczas spotkania uczestnicy najpierw posłuchają opowieści na temat historii tego niecodziennego sposobu dekorowania ścian oraz na temat technik wykonywania wycinanek z papieru. W części praktycznej stworzą własne wycinanki, inspirując się archiwalnymi materiałami pomocniczymi.

  Rozwiń opis Zwiń opis
ZOBACZ WIĘCEJ